Wit Stwosz w Krakowie

W  minionych wiekach drewno, jako surowiec był wykorzystywany powszechnie do różnorodnych celów funkcjonalnych i artystycznych. Stawiano z niego domy, budowano statki, meble, instrumenty muzyczne itp. Była to również baza średniowiecznych rzeźbiarzy – snycerzy.

W Niemczech i Europie Środkowej preferowano lipę, natomiast w regionie śródziemnomorskim często używano topoli. Dąb czy orzech wykorzystywano w Anglii, Flandrii i Holandii, a także we Francji.

Dzięki dendrochronologii wiemy obecnie, że duże ilości wysokiej jakości dębu potrzebnego do zaopatrzenia Europy Zachodniej pochodziły z południowego wybrzeża regionu bałtyckiego – zwłaszcza z dzisiejszej Polski, Litwy i Łotwy.

Dendrochronologia to dyscyplina naukowa zajmująca się badaniem słojów drzew – dostarcza ona wielu cennych informacji, które pozwalają określić pochodzenie i datę powstania przedmiotów wykonanych z drewna.

Takie właśnie badania, prowadzone podczas renowacji ołtarza Wita Stwosza, potwierdziły, iż wykorzystane do jego budowy drewno dębowe, zostało pozyskane podczas wycinki w Puszczy Niepołomickiej w 1479 roku.

Wykonany w stu procentach z drewna ołtarz,  przetrwał do naszych czasów tylko w wyniku szczęścia i odpowiednich zabiegów konserwacyjnych. .

Warsztaty, na chcielibyśmy Was zaprosić oparte są o późnogotycki pentaptyk Wita Stwosza z Bazyliki Mariackiej w Krakowie.

Porozmawiamy o sławie i upadku mistrza, o jego latach chwały, ale i cierpienia i wstydu. Będzie to czas refleksji nad ludzką naturą,  czasem, tym co, trwałe i tym, co przemijające.

Poznamy niezwykle ciekawe życie mistrza Wita Stwosza, jego twórczość, zamiłowanie do ryzyka i biznesu.

Po warsztatach udamy się na zwiedzanie Kościoła Mariackiego, aby żywo spojrzeć na dzieło genialnego snycerza – które odzyskało swój blask po ponad 5‑letniej konserwacji.

Serdecznie zapraszamy.